

Terwijl we als webredactie nadachten over dit thema en welke Bijbelvers hier goed bij zou passen. Kwamen we Jeremia 31: 21a tegen. Zet mijlpalen neer, plaats bakens, richt je aandacht op de weg die je volgt.
Mijn gedachten gingen direct terug naar het weekend van 24- 28 mei. Een weekend waar ik graag een mijlpaal plaats en vanuit daar mijn weg vervolg.
Op 24 mei reisde ik samen met nog een aantal andere vrouwen af naar Zwitserland. Om een prachtig weekend in de bergen te beleven met Move Your Mountain. Misschien heb je deze naam al eens eerder voorbij zien komen op het KR8vrouw platform, zo niet kijk dan even op hun website 😉
www.moveyourmountain.nl
Tijdens dit weekend was mijn doel om even aandacht te hebben voor mezelf. Voor mijn gedachten, voor mijn relatie met God. Even uit het dagelijks leven!
We gingen heerlijk de bergen in! Wandelen, bezinnen en tot rust komen.
Even geen aandacht te hoeven besteden aan kinderen die om je heen rennen, telefoons die afgaan of letten op gevaren om je heen, beviel mij erg goed.
Ik kon met zoveel aandacht genieten van de prachtige natuur om mij heen. Korte gesprekjes hier en daar, maar ook veel aandacht voor mijn eigen gedachten als ik even alleen liep.
Met veel verlangen zocht ik naar God en probeerde ik steeds weer mijn aandacht op God te richten. Soms, heel even, ging het deurtje van mij hart open en werd ik geraakt. Maar helemaal lukte mij dit nog niet. Al mijn aandacht ging toch steeds weer naar alle losse gedachten in mijn hoofd, de groep, thuis, mijn eigen onzekerheden. Deze deuren stonden wagenwijd open en op de deur naar mijn hart een grote dranger die er steeds weer voor zorgde dat zodra de deur even open ging, zodra mijn hart door God geraakt werd de deur weer net zo hard dichtklapte.
Even was ik teleurgesteld, want ik wilde zo graag meer van God voelen! Ik wilde zo graag Zijn stem horen! Toch ervaar ik deze moment tijdens weekend als zegen en zet ik er mijlpalen en bakens neer! Want ik heb mogen ervaren dat het deurtje wel open kan! En ik vervolg mijn pad en blijf verlangen en bidden dat de deur naar mijn hart verder open mag gaan en de deur van alle prikkels en gedachten die niet van God zijn steeds een beetje meer dicht mag gaan.
Ondanks dat ik God niet ervaren heb zoals ik dat van te voren had gehoopt, heeft God mij wel prachtige dingen laten zien dit weekend! God heeft mij laten zien dat ik veel meer kan dan ik altijd mijzelf deed geloven. Zo had ik weinig vertrouwen in mijn lichaam. Twee zwangerschappen hadden aardig zijn tol geëist. Maar ook was ik angstiger geworden dan voor de zwangerschappen.
Alles vond ik spannend en ik zag altijd beren op de weg.
God heeft mij laten zien dat dit allemaal onwaarheden zijn. Tijdens het wandelen, tijdens andere activiteiten (waar ik niet te veel over mag zeggen 😉 ) heb ik mogen ervaren dat over veel meer kracht, uithoudingsvermogen en lef beschik dan ik zelf ooit had kunnen denken. Daar is dan weer zo’n baken een mijlpaal! Die ik graag neerzet en met veel aandacht aan terug denk.
Ik ben God zo dankbaar dat hij mij dit heeft laten zien, laten ervaren, ondanks dat kleine kiertje naar mijn hart.
Afgelopen zondag zongen we een prachtig lied in de kerk, die mij weer terug bracht naar het MYM weekend. Graag deel ik deze met jullie.
Liefs,
Marjolein