Ik zal niet veel van je tijd in beslag nemen hoor. Je bent vast druk. Je zit met werk, sport, hobby’s, vrijwilligerswerk, familie, de kinderen die naar school, vriendjes en scouting moeten. Dan is er nog de kerk en je connectgroep. Of… ben je nog niet verbonden aan een connectgroep?
Klopt. Dit wordt een pro connectgroep praatje. Of als je de naam niet mooi vindt: gespreksgroep, Bijbelkring (zo noem ik het namelijk nog steeds) of whatever. Misschien ben jij wel helemaal niet zo pro. Ik was dat ook niet. Met de nadruk op was.
Ik ben ooit (lees 3 jaren geleden) met Hetty meegegaan. We stonden aan het begin van onze relatie. Hetty zou zich aansluiten bij een nieuwe connectgroep en het leek ons goed om dit samen te gaan doen. Ik had op dat moment nog geen relatie met God maar besloot toch om mee te gaan. De groep bestond uit aardige mensen. Wij pasten daarbij want wij zijn ook aardig.
Zeven mannen en vijf vrouwen. Een aantal getrouwd, sommigen afstuderend, anderen werken al geruime tijd, de één met kinderen, een ander zwanger. Je zou ons misschien niet allemaal bij elkaar zetten als je het mocht bedenken, maar het klikt. ‘Gelukkig’ dacht ik: ‘er is ruimte voor grapjes’ en ‘er houden een paar van voetbal!’. Ik kon mezelf zijn.
We starten altijd om 18.30 en bij binnenkomst ruik je het eten al wat klaar staat. Ik wordt altijd gelukkig van eten dus dat is al een groot pluspunt. Degene die ‘het serieuze gedeelte’ van de avond heeft voorbereid, zorgt ook voor het eten. Dit wisselen we af waardoor iedereen aan de beurt komt. Lekker bijkletsen, lekker eten (Of nou ja.. Dat hangt er een beetje vanaf wie kookt eigenlijk) en dan dus de Bijbelstudie. Aan de hand van een boekje of een filmpje behandelen we een Bijbelboek. We zingen, we bidden, stellen vragen, verdiepen, raken af en toe verstrikt, komen er vaak wel uit of zoeken hulp bij de oudsten.
Zoals ik zei heb ik er niet altijd wat mee gehad. Het kost me namelijk een woensdagavond in de twee weken. Soms kost me dat een wedstrijd, want ik speel zaalvoetbal. Daarnaast zijn de Champions League wedstrijden ook op woensdagavond. Kak! En als je er dan bent en je luistert naar mensen die God wel kennen als hun Vader, die wel een relatie met Hem hebben, die kunnen bidden, zingen en getuigen met heel hun hart. Dan was dat niet altijd even fijn.
Sinds een dik jaar heeft God me gevonden. Of… Ik heb Hem gevonden. Hij stond namelijk al een tijdje voor m’n deur te wachten totdat ik eindelijk open deed.
‘Jaja, en dat lag zeker allemaal aan je connectgroep en nu ga je daar huppelend heen?’ M’n leven is wel veranderd inderdaad. Bepaalde zaken zijn naar de achtergrond verdwenen, maar sommige interesses (zoals voetbal) zijn gebleven. Onze samenkomst is nog steeds op de woensdagavond. Ik mis nog steeds wel eens een zaalvoetbalwedstrijd en afgelopen seizoen heb ik heel wat Champions League wedstrijden gemist. Weet je nog… dat seizoen dat Ajax tot op een paar seconden na de finale haalde? Ja, daar heb ik wel wat wedstrijden van gemist. De wedstrijd tegen Tottenham waarin het misging hebben we gezamenlijk als groep bekeken(dat kan natuurlijk ook).
Maar ik heb er heel wat voor terug gekregen. Allereerst: een relatie met God. Komt dat specifiek door de connectgroep? Nee, dat komt doordat Jezus voor mijn zonden wilde sterven. Maar God werkt wel door zo’n groep heen. We zijn niet meer alleen een connectgroep. Na een tijdje werden we vrienden waarmee je ook leuke dingen doet en beleeft. Verhuizen, klussen in een nieuwe woning, een housewarming, levend ganzenbord, bbq-en, kerstdiner, pub quiz, samen klussen voor stichting Present. Er zijn kinderen geboren en we zijn door het overlijden van Femke een geliefde vriendin kwijtgeraakt. We zijn geen vrienden meer. We zijn familie.
Ik heb kippenvel terwijl ik dit schrijf. Niet alleen vanwege het wegvallen van Femke maar ook omdat onze groep waardevol voor me is. En omdat ik het jullie ook zo gun. Christen zijn, ben ik achter gekomen, kun je namelijk niet alleen. Je wilt niet weten hoe vaak ik me zwak en kwetsbaar voel in m’n geloof. En juist dáár hebben we elkaar voor! Als iemand eventjes dreigt af te haken dan bellen we diegene op. ‘Hee man, tijdje niet gezien. Whatsup?’ Zit je in een zwakke periode dan bidden we elke dag even voor diegene. Als je zo erg moet huilen dat je tranen op lijken, dan huilen we mee. We brengen bakjes eten bij elkaar wanneer een ander daar niet aan toe komt. Weet je, zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik ben namelijk pro Bijbelkr… Connectgroep!